۲ اینکه کمیک ها سیاسی هستند
تقریباً از زمان آغاز به کار کمیک ها آنها رسانه ای سیاسی نصور می شدند. کاپیتان آمریکا را جو سیمون (Joe Simon) و جک کربی خلق کردند. این دو هنرمندانی یهودی بودند که این شخصیت ها را به عنوان نمادهای ضدنازیسم خلق کردند و رمانی آنها را ارائه دادند که ایالات متحده به سمت انزوا گام برمی داشت. اولین حضور استیو در کمیک ها صحنه ای بود که استیو نماد نازیسم را به دندان گرفته بود. در آن زمان شخصیت های دی سی هم تلاش هایی در جهت پیشبرد جنگ از خود نشان می دادند.
جنگ جهانی دوم تأثیری زیاد بر این رسانه به جا گذاشت. واگرچه سازمان نظارت بر اصول کمیک تلاش های زیادی در راه سانسور محتویات سیاسی مارول و دی سی داشت، ناشران دیگر در این مسیر قدم برمی داشتند. استن لی، کربی و دیگر بزرگان مارول داستان را تعمدی در ایالات متحده واقعی و شهر نیویورک پیش می بردند. آیرون من نماد جنبش حقوق مدنی در مبارزات دوران جنگ سرد ریشه دارد و چهار شگفت انگیز محصول دوران رقابت های فضایی بین آمریکا و شوروی سابق هستند.
تلاش های مارول در جهت انعکاس رویدادهای جهان اطراف بصورت دنیای آنسوی پنجره ما در دی ان ای این شرکت نقش بسته است. در این بین نباید از مقالات soap box استن لی گذشت که در آنها به نژادپرستی و تعصب حمله می کرد و از آنها انتقاد می کرد.
دی سی هم رویکردی مشابه را درپیش گرفته بود. دوران سخت فانوس سبز/پیکان سبز دنی اونیل و نیل آدامز نگاهی متفکرانه به اصلاحات ده شصت ایالات متحده داشتند که در دوران آتی هم با تداوم همان رویکرد به موضوعاتی متفاوت می پرداختند. امروزه تعداد کسانی که مارول و دی سی را بخاطر سیاسی بودنشان نقد می کنند کم نیستند.
رویکردهای سیاسی همواره در کمیک های شما وجود داشته اند. تظاهر به رد این نکته می تواند موجب درک نادرست تری از این رسانه شود.
