۶ آنها یا مخصوص کودکان هستند یا برای بزرگسالان
این مشکلی هست که بسیاری از طرفداران کمیک درگیر آن هستند. بعضی از آنها بر این باور هستند که این رسانه مختص کودکان است و بزرگسالان نباید آنها را بخوانند. در عین حال برخی بزرگسالان بر این باورند که کمیک ها مخصوص بزرگسالان هستند و کودکان نباید آنها را مطالعه کنند. در اصل واقعیت داستان محدوده ای بین این دو نهایت را به خود اختصاص می دهد.
از اوایل دوران برنزی کمیک ها محتوایی مناسب بزرگسالان را به خود دیدند و حدود چهار دهه است که در آن محدوده باقی مانده اند. محتوای کمیک ها گاهی اوقات خشن، تیره و مناسب افراد بالغ هستند. در دوران نقره ای اینگونه محتویات سانسور می شدند.
آنهایی که دوران برنزی و مدرن را تجربه کرده اند شاید این رسانه را مختص بزرگسالان قلمداد می کنند. اگرچه این روند هنوز ادامه دارد و دی سی و مارول در زمان مواجهه با این مطلب کمی به حاشیه می روند، ولی باید گفت کمیک ها تنها مناسب بزرگسالان نیستند.
مشکل اصلی این نیست که کمیک ها برای بزرگسالان هستند یا کودکان. مسئله اصلی این است که در سالهای اخیر مخاطبانی با گروه های سنی پایین تر کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. در سالهای اخیر رویه هایی برای تصحیح این مسئله در دی سی و مارول ایجاد شده اند ولی روایت داستان در این دو انتشارات مانند اغلب رسانه های دیگر بیشتر به سمت مطالبی با محتوای بزرگسال گرایش دارد.
در مورد بازی های ویدئویی دیگر کسی نمی تواند ادعا کند که این بازی ها فقط مخصوص کودکان هستند، همینطور در مورد سینما هم نمی توان ادعا کرد که این رسانه هنری مخصوص بزرگسالان است. پس باید این سؤال را پرسید: چرا نباید این مسئله در مورد کمیک ها قابل حل باشد؟
