۹ کمیک ها را نمی توان بخشی از ادبیات به حساب آورد
کسی فکر نمی کرد که منتقدان کمیک ها به انتقادات خود ادامه دهند و کمیک ها را از ادبیات جدا کنند و بیان کنند که کمیک ها به اندازه دیگر انواع ادبی دارای ارزش ادبی نیستند.
شاید این به آن دلیل باشد که مردم فکر می کنند ایده ابرقهرمان ها کودکانه است یا اینکه وجود تصاویر کار مطالعه داستان ها را راحت تر کرده و مطالعه آنها فاقد ارزش مطالعه ای است. از سی سالی که از انتشار کمیک Watchmen اثر الن مور و دیو گیبونز (Dave Gibbons) می گذرد این اثر در بین ۱۰۰ رمان برتر تمام دوران مجله تایم قرار دارد. خالقان اثر و همینطور طرفداران در زمینه اثبات کمیک ها به عنوان یکی از اشکال هنری همواره با مشکلاتی مواجه بوده اند.
معلمانی که به این مسئله باور دارند باعث دلزدگی کودکان از مطالعه کتاب های خنده دار می شوند و بسیاری از افرادی که دارای ذوق هنری هستند در مدرسه از علاقه خود شرمسار می شوند چون قهرمانان را موجوداتی کودکانه تلقی می کنند. این موارد بسیار غم انگیز هستند چرا که بسیاری از بهترین داستان ها در قالب کمیک نقل شده اند.
مارول، دی سی و بسیاری از انتشارات دیگر در صده گذشته مشغول نقل اسطوره های مدرن بوده اند و اگرچه تعداد اندکی از آثار را می توانید بیابید که از هر لحاظ یک شاهکار تلقی شوند، با این وجود یافتن رسانه ای که در تنوع و بالندگی تا به این حد موفق عمل کرده باشد دشوار است.
