مقالات کمیک

۱۰۰ صفحه ای که پیشرفت کتاب های کمیک مدیون آنهاست

Detective Comics No. 33 (1939)  ۵ 

انتشارات نشنال بدنبال گسترش امپراطوری خود بود. حتی فروشندگان دوره گرد هم می دانستند که این ناشر بدنبال قهرمانان جدید است. با این تفکر بود که نویسنده/هنرمند باب کین که کارهای زیادی را برای نشنال انجام داده بود، با یک سری مختص خود بنام “راستی و دوستانش” ابرقهرمان خود را ارائه داد و نام او را بتمن گذاشت. مشکل کار اینجا بود که ایده شخصیت پردازی در ابتدا آنچنان قوی نبود. و او این را می دانست. بنابراین او نویسنده سری راستی، بیل فینگر (Bill Finger) را استخدام کرد تا در زمینه شخصیت پردازی به او کمک کند. فینگر تقریباً همه چیز را درمورد این شخصیت تغییر داد و کمی بال و بیشتر به این شخصیت داد که مشخصه فرهنگ عامه در آن زمان بود. این شخصیت اولین بار در سال ۱۹۳۹ و در شماره ۲۷ از سری کمیک های دیتکتیو کامیکس پا به عرصه کمیک گذاشت. این کمیک با نویسندگی فینگر و طرح کین ارائه شد.
فینگر در یکی از مهمترین شماره های کمیک بتمن (شماره ۳۳ دیتکتیو کامیکس) با کین همکاری کرد که به خاستگاه بتمن می پرداخت. در آن زمان هیچ ابرقهرمانی دارای خاستگاه و انگیزه کافی برای این کار نداشت و تنها خواست آنها برای انجام کارها آنها را به ابرقهرمان تبدیل کرده بود. در این پیش زمینه برای خاستگاه این ابرقهرمان کین و فینگر نوجوانی را معرفی کردند که شاهد مرگ پدر و مادرش بود و برای انتقام گرفتن از قاتل آنها تصمیم گرفته بود به یک ابرقهرمان تبدیل شود. این طرح داستانی سالها پایه اصلی شخصیت بتمن بود و در طراحی شخصیتی بسیاری از ابرقهرمان هایی که در آینده قرار بود معرفی شوند از طرحی مشابه استفاده شد.

برگهٔ قبلی 1 2 3 4 5 6 7 8برگهٔ بعدی
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا