The Spirit, December 8, 1940 (1940) ۷
پرطرفدارترین و پرحرارت ترین کمیک های دهه ۱۹۳۰ مربوط می شدند به عناوینی که در استودیو ویل آیسنر (Will Eisner) و جری ایگر (Jerry Iger) تولید می شدند. آنها این شرکت را در سال ۱۰۳۶ تشکیل داده بودند به همین دلیل وقتی شماره اکشن کامیکس معرفی شد، آنها در جایگاه خوبی قرار داشتند. در سال ۱۹۳۹ آنها ۱۵ هنرمند و نویسنده داشتند که با آنها همکاری می کردند. با این وجود خود آیسنر بزرگترین دارایی این شرکت محسوب می شد. او یک هنرمند و نویسنده نابغه بود و قادر به ایجاد ویژگی های کمیک در فرم های مختلفی بود. آیسنر و ایگر در اواخر دهه ۱۹۳۰ درآمد زیادی از این راه به دست می آوردند. با این وجود توقع آیسنر از حرفه اش بیش از اینها بود.
او می خواست کمیک ها را بصورت ضمیمه ای به همراه کمیک استریپ هایی که در روزنامه ها بصورت هفتگی منتشر می شدند، ارائه کند. او برای رسیدن به هدف خود امتیاز خود در استودیو شخصی اش را به ایگر فروخت و از ایگر قول گرفت که در فعالیت های جدید او وارد نشود. این ضمیمه با شخصیتی بنام Spirit کار خود را آغاز کرد. او این شخصیت کارآگاهی بود که مخلوق خود آیسنر بود و به همراه شخصیت های مکمل دیگری همراه می شد که همگی به قلم خود آیسنر خلق می شدند. وقتی در تاریخ دوم ژوئن ۱۹۴۰ این کمیک برای اولین بار منتشر شد، مانند کمیک استریپ های دیگری بود که روزهای یکشنبه منتشر می شدند. ولی وقتی در نهایت این سری از کمیک ها توانستند به موفقیت مورد نظر دست پیدا کنند، آیسنر تجربیات جدیدتری را آغاز کرد. سپس او از سنت اسپلش (Splash) استفاده کرد که در آن روزها بسیار مورد استفاده قرار می گرفتند. یعنی سه چهارم صفحه به یک تصویر اختصاص داده می شد و یک چهارم باقیمانده به اولین پنل داستان می پرداخت. در تاریخ ۸ دسامبر ۱۹۴۰ او اولین بار این نام را بطور رسمی وارد دنیای طراحی کرد. بزودی شخصیت اسپریت بدلیل نحوه ورودش به صفحات اسپلش شهرت یافت. سبک کار آیسنر در کمیک های اسپریت کار بسیاری از هنرمندانی را که برای او کار می کردند تحت تأثیر قرار داد و وقتی آیسنر در جریان جنگ جهانی دوم به خدمت فراخوانده شد، هنرمندان دیگر کار او را ادامه دادند. جولز فایفر (Jules Feiffer)، جک کول (Jack Cole)، والاس وود (Wallace Wood) و جری گراندنتی (Jerry Grandenetti) از جمله افراد این گروه هنری بودند. کارهای تجربی آیسنر تأثیری زیاد بر هنرمندانی مانند جک کربی و جیم استرانکو (Jim Steranko) به جای گذاشت. جیم استرانکو در بسیاری از آثار خود مستقیماً به آیسنر ادای احترام کرد.
