۴۰ فیلم برتر نتفلیکس که احتمالاً تا به حال ندیده اید

۱۳ من دنیل بلیک هستم
کن لوچ یکی از فیلمسازان عمیقاً انسانگراست، او بخش عمده ای از دوران فیلمسازی اش را صرف روایت زندگی هنرمندانی کرده است که از طرف دنیای سرگرمی رانده شده اند. او در فیلم برنده نخل طلای سال ۲۰۱۶ داستان زندگی دنیل بلیک را به تصویر می کشد که دیو جونز آن را به زیبایی بازی کرده است. بلیک مردی ۵۹ ساله است که همسرش را از دست داده است و اخیراً سکته قلبی داشته و پزشک معالج او بازگشت به کار را برای او ممنوع کرده است. از طرفی دیگر کمک دوران از کار افتادگی از او دریغ می شود. پس او نمی تواند کار کند و دولت هم به او کمکی نمی کند. او که درگیر مراحل کاغذبازی بروکراسی بی معنی است با بیوه زنی بنام کیتی (هارلی اسکوایرز) آشنا می شود که فرزندانی دارد و او هم درگیر مراحل کاغذبازی است. او در یک پناهگاه به همراه فرزندانش زندگی می کند. بلیک به او کمک می کند تا راه خود را در جامعه ای که برای او ارزشی قائل نیست باز کند. بعضی از منتقدان پایان تصنعی این فیلم را مورد نقد منفی قرار داده اند که بی تردید کمی درست است، ولی این فیلم به اندازه کافی تکان دهنده و فراموش نشدنی هست که ارزش دیده شدن را داشته باشد.