مقالات کمیک

۱۰ برتری سریال فلش به ارو

سریال ارو در سال ۲۰۱۲ سلانه سلانه وارد گود شد و به اعتقاد خیلی ها ترکیبی سرسری از شخصیت رابین هود با زیبایی شناسی نولانی بود. این تقریباً اولین سریالی بود که ابرقهرمان ها را بصورت تورنمنت گونه در قاب تصویر تلویزیون قرار می داد. این سریال توانست جاذبه های زودگذر کتاب های کمیک را به عرصه سریالهای تلویزیونی وارد کند و در این بین توانست دو دنیای CW و DC را با هم ترکیب کند و دنیایی جدید بنام اروورس (Arroverse) ایجاد کند.

از طرفی دیگر فلش که یک اسپین آف محسوب می شد توانست در طول سالیان تا حدود زیادی از ارو پیشی بگیرد. اکنون با پخش شدن اخبار مبنی بر اتمام سریال ارو در فصل هشت فرصتی مناسب پیش آمده تا دلایل برتری سریال فلش بر ارو را بررسی کنیم.

۱۰ جلوه های ویژه
وقتی صحبت از جلوه های ویژه می شود، دونده سریع یک سر و گردن بالاتر از ارو است. سریال ارو هیچگاه به جهت جلوه های ویژه حرف زیادی برای گفتن نداشته است. در عوض با تکیه بر مواردی که باعث محبوبیت سرآغاز بتمن شده بود و ترکیب آن ریشه های سیاه با حرکات بدلکاری سعی در ایجاد هیجان دارد. ولی وقتی به جنبه های متظاهرانه سریال توجه بیشتری می کنیم، متوجه می شویم که بیشتر حس و حال تلویزیون های شبکه ای (Network TV) را منتقل می کند. از طرفی سریال فلش آنچنان در زمینه جلوه های ویژه قوی عمل کرده است که با بسیاری از عناوین سینمایی این ژانر می تواند رقابت کند. مشخصاً صرف هزینه بالا توانسته مخاطبان را تا حدود زیادی تحت تأثیر قرار دهد.
۹ میراث
وقتی نوبت احترام به میراث گذشتگان می رسد (چه میراث کتاب های کمیک چه تلویزیون) فلش بسیار برجسته تر عمل می کند. ارو توانسته در بسیاری از موارد متعهد به شخصیت های کمیکی باشد ولی در بسیاری از موارد آنطور که باید به شخصیت ها نپرداخته و شخصیت ها بصورت سطحی مطرح شده اند و شخصیت های جانبی از عمق کافی برخوردار نیستند.
در عوض فلش بطرز جذاب توانسته صفحه های کمیک را به صفحه تلویزیون منتقل کند. استفاده از بسیاری از هنرپیشه های نه چندان مطرح دهه ۹۰ در نقش شخصیت های مکمل (مانند جان وزلی شیپ در نقش پدر بری) نشان می دهد که دست اندرکاران سریال فلش طرفدار پروپاقرص گذشته و حال شخصیت ها هستند.
۸ بدون فلش بک
تصور اینکه سریالی مانند Lost خود و شخصیت های خود را داخل گودالی بیندازد و بعد با فلش بک هایی گاه و بیگاه داستان را سروسامان دهد، کمی دشوار است ولی ارو توانست این کار را به انجام برساند. ارو کار خود را بخوبی آغاز کرد، بخش های مربوط به فلش بک های جزیره ساختاری جالب می ساخت که در مرحله اول ابزاری مناسب برای روایت داستان اولیورکویین بود و در عین حال پیچیدگی هایی هم به طرح داستان اصلی اضافه می کرد.
ولی از فصل سوم به بعد این کارکرد دچار مشکل شد، چون در تناقض با طرح اصلی داستان بود و در خیلی موارد تنها خسته کننده بود و هیچ بار دراماتیکی به سریال اضافه نمی کرد. در نقطه مقابل فلش قرار دارد که بسیار هوشمندانه از عنصر فلش بک استفاده کرد و در استفاده از آن زیاده روی نکرد.
۷ مجموعه ای جذاب از شخصیت های منفی
شکی نیست که اسلیت ویلسون یکی از بهترین شخصیت های منفی شوهای دی سی و سی دبلیو است. از کنار مالکوم مرلین هم نمی توان به سادگی گذشت ولی با گذشت زمان جنبه های ضدقهرمانی او بیشتر شده. با این وجود این دو شخصیت خوب را نمی توان با یک دو جین شخصیت قوی در فلش مقایسه کرد. فقط کمی به زوم، کینگ شارک، گراد، کاپیتان کلد و هیت ویو فکر کنید. بازگشت مارک همیل به عنوان تریکستر چطور؟ از همه مهمتر بهترین شخصیت اروورس بنام دیورس فلش، همه باعث شده اند تا در این بخش هم فلش بی رقیب باشد.
۶ شخصیت اصلی
استیفن امل بی شک ظاهر یک ابرقهرمان را دارد و وقتی نوبت صحنه های اکشن می رسد او یک هنرپیشه تمام عیار است. او یک هنرپیشه تک وجهی نیست ولی به جهت هنر نقش آفرینی کمی محدود است. گرنت گاستین در نقش فلش یک شخصیت چند وجهی را ارائه می دهد. او شوخ طبع، جذاب، دوست داشتنی و تا حدود زیادی دراماتیک است. او یک مجموعه کامل است.
در فصل سوم کمی باید به خودمان فشار می اوردیم تا این شخصیت را تحمل کنیم ولی این مسئله بخاطر فیلمنامه ضعیف بود نه بخاطر بازی گاستین. او اکثراً در احمقانه ترین طرح های داستان هم بهترین اجراها را به نمایش می گذارد.
۵ سفر در زمان های جنون آمیز
ارو هرگز در مورد نمایشی که قصد داشت ارائه دهد، دروغ نگفت. از ابتدا سبک بتمنی بر سریال سایه افکنده بود. ولی رئال بودن کار باعث افت میزان انعطاف پذیری طرح داستان شده و از جنبه های خلاق آن کاسته است. (البته حساب این فلش بک ها چداست.)
این موضوع اصلاً در مورد فلش صادق نیست. چرخه های زمان دیوانه وار، دنیاهای موازی، تغییر هر آنچه قابل پیش بینی است به همراه عوامل دیگر توانسته اند از فلش قویترین و جذاب ترین ساختار در بین سریالهای اروورس را بسازند.
۴ اکشن
وقتی صحبت از اکشن و صحنه های پرتحرک می شود هیچکس نمی تواند ایرادی به ارو بگیرد. وجود تیم متخصص در زمینه های اکشن و هنرپیشه هایی که از عهده این صحنه ها برمی آیند، این مهم را میسر کرده اند. ولی در این صحنه ها جنبه هایی از صحنه پردازی های خام دیده می شوند. اغلب در ساخت صحنه های اکشن از فیلمبرداری دو زاویه ای مرسوم و دوربین لرزان استفاده می شود.
فلش در این زمینه در جایگاهی رفیع تر مطرح می کند. صحنه های پرکار به جهت پرداخت و چلوه های حرفه ای فراتر از سطح یک سریال تلویزیونی مطرح می شوند و هیجانی مشابه با آثار سینمایی برتر بر روی پرده عریض را به مخاطبان منتقل می کنند.
۳ ارتباط تنگاتنگ با ریشه های کمیک
ارو زمانی مطرح شد که رویکرد نولانی به پرداخت شخصیت های ابرقهرمانی مد بود. در اصل ارتباط مستقیم با ریشه های کمیکی به نوعی نقطه ضعیف محسوب می شد. ولی باید توجه داشت که بعد از ظهور MCU رویکرد کمیک هم دستخوش تغییرات شد و فلش از این حیث روزآمد است. این سریال در برخی موارد از وام گرفتن برخی جنبه های داستان گویی کلاسیک ابایی ندارد و در برخی موارد با شجاعت کامل در جهت تبدیل این طرح های برجسته کلاسیک به رویه هایی مدرن در پیشبرد سازوکارهای اروورس کوتاهی نمی کند.
۲ جنبه های سرگرم کننده را فراموش نمی کند
سریال ارو در بسیاری از موارد حتی در قویترین صحنه ها هم عنصر سرگرم کنندگی را فراموش کرده و خود را خیلی بیش از حد جدی گرفته است. لحن و چهره های جدی و میکس آهنگ های غم انگیز موفق نیستند. فلیسیتی تنها شخصیت شاد و بشاش در این سریال است که در صحنه های سیاه تر حتی او هم به ورطه جدیت کشیده شده است.
فلش در اکثر موارد سعی کرده اصلی ترین دلیل تماشای این دسته از سریال ها را فراموش نکند. سازندگان فلش می دانند که مخاطبان این قبیل سریالها را برای سرگرم کردن خود می بینند.
۱ گروه بهتر
استیفن امل یک شخصیت اصلی دوست داشتنی است ولی کمبود شخصیت های مکمل قوی از همان فصل اول به چشم می خورد. ولی تعدد اعضای تیم ارو و خسته کننده بودنشان از همان ابتدا بصورت یک جوک درآمد.
از طرفی دیگر در فلش شاهد حضور شخصیت های قوی هستیم. سیسکو با شخصیت شوخ و کمدی خاص خود کوره این سریال را داغ تر می کند، کیتلین یک همکار قوی و ارزشمند است. دکتر هریسون ولز شخصیتی جالب، پیچیده و غیرقابل پیش بینی است. در نهایت باید گفت که فلش در پرداخت تیمی هم استخوان دار تر است.
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا