شرطی نوع اول یا دوم بر اساس شرایط موجود

شرطی نوع اول و دوم در زبان انگلیسی به شرایط موجود در زمان حال و آینده اشاره دارد. عموماً تفاوت موجود بین این دو نوع شرطی به این بستگی دارد که آیا شخص اعتقاد دارد که یک شرایط ممکن و محتمل است یا نه. اغلب اوقات شرایط موجود تخیلی و به شکلی مضحک غیر ممکن هستند. در این شرایط انتخاب بین شرطی نوع اول و دوم آسان است: یعنی انتخاب ما شرطی نوع دوم خواهد بود.

مثال:

Tom currently is a full time student.
If Tom had a full-time job, he'd probably work in computer graphics.

در این مورد تام یک دانش آموز تمام وقت است، از اینرو نخواهد توانست که یک شغل تمام وقت داشته باشد. امکان دارد که تام دارای یک شغل پاره وقت باشد، ولی تحصیلات او مستلزم این است که او بر فرآیند آموزش تمرکز داشته باشد. شرطی نوع اول یا نوع دوم؟

->شرطی نوع دوم چون این عمل تقریباً غیر ممکن است

در موردی دیگر درباره شرایطی حرف می زنیم که ممکن است، بنابراین انتخاب بین شرطی نوع اول و دوم آسان است: در این مورد ما شرطی نوع اول را انتخاب می کنیم.

مثال:

Janice is coming to visit for a week in July.
If the weather is good, we'll go for a hike in the park.

وضعیت آب و هوا بسیار غیرقابل پیش بینی است، ولی کاملاً واضح است که هوا در حوالی ماه جولای خوب خواهد بود. شرطی نوع اول یا دوم؟

-> شرطی نوع اول چون شرایط محتمل است

 

شرطی نوع اول یا دوم بر اساس عقیده

انتخاب شرطی نوع ول یا دوم اغلب امری است دشوار. گاهی اوقات ما انتخاب خود را بر اساس عقیده خود یا شرایط موجود بنا می گذاریم. به بیان دیگر، چنانچه احساس کنیم که شخصی یا چیزی می تواند موجب چیزی شود، انتخاب ما شرطی نوع اول خواهد بود چون باور یک احتمال واقعی است.

مثال:

If she studies a lot, she will pass the exam.
They will go on holiday if they have the time.

از سوی دیگر، چنانچه احساس کنیم یک شرایط بسیار محتمل نیست یا غیر ممکن است، انتخاب ما شرطی نوع دوم خواهد بود.

مثال:

If she studied harder, she would pass the test.
They would go away for a week, if they had the time.

در اینجا راه دیگری برای نگاه کردن به این موضوع معرفی می کنیم. جملات زیر را با افکار فرد که در پرانتز آورده شده بخوانید. این ایده نحوۀ انتخاب شرطی نوع اول و دوم را از طرف گوینده را مشخص می کند.

• If she studies a lot, she will pass the exam. (جین یک دانش آموز خوب است)
   

• If he worked harder, he would pass the exam. (جان مدرسه را جدی تلقی نمی کند.)
   

• Tom will take some time off next week if his boss says it's OK. (رئیس تام یک مرد خوب است.)
   

• Frank would take some time off next month, if he could get an OK from his supervisor. (متأسفانه بالادست او فرد خوبی نیست و کار زیادی برای ماه بعد وجود دارد.)

 

همانطور که ملاحظه می کنید، انتخاب بین شرطی نوع اول یا دوم می تواند بیانگر نگرش فرد نسبت به شرایط باشد. بخاطر داشته باشید که شرطی نوع اول شرطی واقعی و شرطی نوع دوم شرطی غیرواقعی نامیده می شود. به بیان دیگر شرطی نوع اول نوعی از شرطی است که از نظر گوینده اش امکان تحقق آن وجود دارد ولی شرطی نوع دوم بیانگر موضوعی است که گوینده تحقق آن را محتمل نمی داند.

تست مربوط به فرم های شرطی