رویدادهای فعلی
بتمن از کابوس های خود گریخته است ولی در آرکهام با بدترین دشمنانش در یک جا قرار گرفته است.
دیتکیو کامیکس (Detective Comics): بتمن به دنبال دیمین (Damian) می گردد که توسط شوالیه آرکهام (Arkham Knight) ربوده شده است.
لیگ عدالت: بتمن به همراه بقیه اعضای لیگ توسط ورلد فرجر (World Forger) در بعد ششم به دام افتاده اند.
خاستگاه
یک فرد ثروتمند انسان دوست بنام توماس وین به همراه همسرش مارتا و پسر هشت ساله اش بروس وین، در ساعت ۱۰:۴۷ دقیقه شب از سینما خارج می شوند. وقتی وارد پار رو (Park Row) می شوند که الان به کرایم الی (Crime Alley) تغییر نام داده است، فردی مجرم بنام جوچیل که اسلحه ای به دست دارد، به آنها نزدیک می شود و گردنبند مارتا را از او می دزدد. توماس اقدام به دفاع از همسرش می کند ولی چیل به او شلیک می کند و او را می کشد. مارتا از شدت وحشت فریاد می زند. چیل به او شلیک می کند و او را می کشد در حالیکه فریاد می زند “این خفه ات می کنه!”. بروس که در شوک مرگ پدر و مادرش است، دیگر انسان قدیم نیست.
پس از آن، بروس را آلفرد پنی ورث (Alfred Pennyworth) بزرگ می کند که پیشخدمت وفادار خانواده وین است. بروس وارث ثروت کلان خانواده وین یعنی وین انترپرایز (Wayne Enteprises) است. بروس در کنار سنگ قبر پدرو مادرش سوگند می خورد که انتقام خون آنها را خواهد گرفت.
با وجود کنترل امنیتی زیاد، بروس احساس خوشبختی نمی کند. لزلی تامکینز (Leslie Thompkins) به او کمک می کند که به شیوه ای درست برای پدر و مادرش عزاداری کند و هدفی مناسب در دنیای پیدا کند. در سن چهاده سالگی بروس سفری دوازده ساله به دور دنیا را شروع می کند و سعی می کند با کسب تخصص در بسیاری از زمینه ها جسم و روان خود را پرورش دهد.به جهت آکادمیک در کمبریج لندن، سوربن فرانسه و چند دانشگاه معتبر اروپایی تحصیل کرد. یک مرد فرانسوی بنام هنری دوکارد (Henry Ducard) شکار انسان را به او آموخت، یک نینجا بنام کیریگی (Kirigi) به او اصول عملیات مخفیانه را یاد داد و یک خانه به دوش آفریقایی به او هنر شکار را آموخت. بروس در کنار راهبه های نپالی درمانگری را یاد گرفت.
بروس به گاتهام سیتی برگشت و در آجا به یک مبارز علیه بی عدالتی تبدیل شد. ولی با وجود تمام استعدادی که داشت می دانست چیزی کم است. بروس می دانست که که مجرمان گروهی افراد خرافاتی و ترسو هستند و برای مبارزه علیه شرارت ها در گاتهام باید خود را از نو می ساخت و تبدیل می شد به یک سمبل ترسناک که ترس در دل دشمنان می اندازد. در اتاق مطالعه پدرش که بود خفاش بزرگی به پنجره اتاق برخورد می کند. او این اتفاق را به فال نیک می گیرد و خاطرات کودکی اش را از خفاش ها می ترسید به یاد می آورد. خفاش نماد او خواهد بود. خفاش باید ترس به دل جنایتکاران گاتهام بیندازد. او با استفاده از ثروت زیادی که دارد، او کاستومی به شکل خفاش طراحی می کند و لوازم بسیار پیچیده و روزآمدی که می توانند امکانات بسیاری را در اختیار او قرار دهند. ولی شروع زندگی دوگانه برای او دشوار است. او باید در طول روز یک میلیاردر خوش تیپ و اهل تجارت باشد و شب ها به بتمن تبدیل شود.
خلق شخصیت
بتمن یکی از تأثیرگذارترین شخصیت هایی است که تا به حال خلق شده است. این شخصیت توسط باب کین (Bob Kane) و با نویسندگی بیل فینگر (Bill Finger) خلق شد. با این وجود در خیلی موارد کین را تنها خالق این شخصیت می دانند. بعد از موفقیت سوپرمن در سال ۱۹۳۹ دی سی کامیکس بدنبال قهرمانان بیشتری برای آثارش بود. باب کین ایده ای برای خلق شخصیتی بنام بتمن داشت. اختلاف نظری در اینباره وجود دارد که می گوید کین ایده مرد پرنده (Birdman) را مطرح کرد و این فینگر بود که ایده مرد خفاشی (Bat-man) را مطرح کرد. نام من دیگر این شخصیت (بروس وین) از نام وطن پرست Robert the Bruce و ژنرال آمریکایی آنتونی وین دیوانه ساخته اند که فرد دوم در داستان های کمیک پدرجد بروس وین است. برای کاستوم این شخصیت کین چیزی را طراحی کرد که از یک شیء پرنده الهام گرفته شده بود که لئورنادو داوینچی آن را طراحی کرده بود. این شیء پرنده یک گلایدر بود که بالهایی شبیه بالهای یک خفاش داشت.
بخش عمده ای از ایده کاستوم خفاش را بیل فینگر ارائه داد. کین ابتدا بتمن را با لباس قرمز و سیاه طراحی کرد که ماسک دومینو به چهره داشت و بال. فینگر پیشنهاد داد که شخصیت بتمن سیاه و خاکستری باشد تا تهدیدآمیز و ترسناک جلوه کند. او پیشنهاد کرد که به جای ماسک دومینو از یک کلاه ایمنی استفاده شود و به جای بال از یک شنل. همچنین فینگر از کین خواست تا به جای چشمان بتمن در این ماسک از لکه های سفیدرنگ استفاده شود. بعدها فینگر اعتراف کرد که در آن زمان تحت تأثیر شخصیتی بنام فنتوم (Phantom) بوده است که ماسکی به چهره می زده که در آن مردمک های چشم دیده نمی شده اند. به این شخصیت دستکش هم اضافه شد تا آثار انگشت او در صحنه های جرم و درگیری قابل شناسایی نباشند.
مانند سوپرمن، جنبه های مختلف شخصیت بتمن، پیشینه او، طراحی بصری، لوازم مورد استفاده و بسیاری موارد دیگر از فرهنگ عامه دهه ۱۹۳۰ در آمریکا الهام گرفته شده بودند که شامل فیلم ها، مجلات عامه پسند، کمیک استریپ ها، سرتیترهای روزنامه ها و حتی جنبه هایی از شخصیت خود کین بود. از بعضی از منابع مهم در این زمینه می توان به فیلم زمزمه های خفاش (۱۹۳۰) اشاره کرد. این فیلم اقتباسی بود از رمانی به قلم مری رابرت راینهارت که در آن شخصیتی بنام “خفاش” معرفی می شد که کارآگاهی بود با شخصیت پنهان یک خفاش. فیلم دیگری که الهام بخش کین شد، ماسک زورو (۱۹۲۰) بود. در بعضی از داستان های بتمن به این موضوع اشاره می شود که بروس وین جوان در شب به قتل رسیدن پدر و مادرش به تماشای فیلم زورو رفته بود. این شخصیت برای اولین بار در دیتکتیو کامیکس شماره ۲۷ معرفی شد که در سال ۱۹۳۹ منتشر شد و بدها بقدری معروف شد که کمیک های اختصاصی اش منتشر شدند. بتمن به همراه سوپرمن و واندروومن شالوده اصلی بسیاری از داستان های دی سی را تشکیل داده اند.
بتمن به این دلیل محبوبیت زیادی پیدا کرد که از قدرت های ماورایی بی بهره بود و تنها از هوش، پول، خلاقیت، مهارت های کارآگاهی و حل معما، هنرهای رزمی و ترس برای غلبه بر دشمنان خود استفاده می کرد که همه جنبه های انسانی بودند. در حال حاضر کمیک های بتمن بیشترین فروش را در بین کمیک های تک شخصیتی به خود اختصاص داده است و یکی از محبوب ترین شخصیت های ابرقهرمانی کل تاریخ به حساب می آید.
در نسخه اصلی این داستان و بخش عمده ای از روایت های ثانویه هویت پنهان بتمن بروس وین یک میلیاردر آمریکایی جذاب است که یک صنعتگر و انسان دوست آمریکایی است. او که شاهد مرگ پدر و ماردش بوده است، سوگند می خورد انتقام بگیرد و انتقام او با ایده آل هایی از عدالت همراه است. وین به جهت فیزیکی و روانی خود را آموزش می دهد و کاستومی با تم خفاش برای مبارزه علیه بی عدالتی انتخاب می کند. حوزه فعالیت او اغلب در شهر گاتهام سیتی است و گروهی از شخصیت های جانبی هم او را در این مسیر کمک می کنند مانند رابین که شریک اصلی او در مبارزه علیه بی عدالتی است. آلفرد پنی ورث، کمیسر جیمز دبلیو گوردون و در بعضی موارد بت گرل از جمله این شخصیت های فرعی هستند. او با گروهی متنوع از شرورها مانند جوکر، پنگوئن ( Penguin)، ریدلر (Riddler)، دوچهره (Two-Face)، رازالغول (Ra’s al Ghul)، مترسک (Scarecrow)، پویزن آیوی (Poison Ivy) و در برخی موارد کت وومن (Catwoman) مبارزه می کند. بتمن بر خلاف بسیاری از ابرقهرمان های کتاب های کمیک قدرت های مافوق انسانی نیست و تنها به هوش و تکنولوژی و خلاقیت خود اتکا می کند. او با تکیه بر قدرت جسمانی و ذهنی خود به همراه خلاقیت و مهرات های کارآگاهی و ایجاد وحشت در دل دشمنان می تواند به مقاصد خود برسد.
بتمن خیلی زود و بعد از معرفی اولین داستان به محبوبیت رسید و از سال ۱۹۴۰عنوان اختصاصی خود را بدست آورد. به مرور زمان تفسیرهای مختلفی از این شخصیت معرفی شدند. در اواخر دهه ۱۹۶۰ یک سریال تلویزیونی بتمن ساخته شد که از مفهوم زیبایی شناسانه کمپ (اکشن-کمدی) استفاده می کرد که سالها بعد از اتمام این سریال و در آثار دیگر به چشم خورد.بسیاری از برنامه سازان سعی کردند این شخصیت را به ریشه های تاریک خود بازگردانند که نتایج متفاوتی به دست آوردند. کتاب های کمیک این مرحله تاریک در مینی سری های “بازگشت شوالیه تاریک” به اوج خود رسیدند که به قلم فرانک میلر نوشته شدند. همچنین بتمن: جوک کشنده نوشته آلن مور (Alan Moore) یکی دیگر از داستان های شاخص بتمن محسوب می شوند. یکی دیگر از داستان های شناخته شده بتمن آسایشگاه روانی آرکهام: یک خانه جدی در زمینی جدی داستان دیگری است که مورد توجه تعداد بسیاری از خوانندگان قرار گرفت. موفقیت فیلم های لایو اکشن کمپانی وارنر برادرز هم به موفقیت این شخصیت کمک زیادی کرد. در دهه ۱۹۷۰ کمپانی وارنر کامیونیکیشنز که یکی از شرکت های وابسته به وارنر برادرز است، به کمپانی شریک دی سی کامیکس تبدیل شد.
تأثیرات ادبیات عامه پسند
شخصیت بتمن تا حدود زیادی تحت تأثیر مجله های عامه پسند شکل گرفت که مجله هایی ارزان قیمت بودند که در نیمه دوم قرن بیستم برای سرگرمی عامه مردم چاپ می شدند. ژانرهای عامه پسند شامل ژانر وحشت و عشقی بودند و ابرقهرمان ها بخش عمده ای از داستان ها را به خود اختصاص داده بودند. همانطور که بیل فینگر می گفت بتمن در ابتدا به سبک عامه پسند خلق شد. یکی دیگر از شخصیت هایی که فینگر و کین را تحت تأثیر قرار داد شخصیت شدو (Shadow) بود که در رسانه ای دیگر خود را معرفی کرد. فینگر به نسخه مجله ای این شخصیت علاقه داشت که یه شخصیت اسلحه به دست و جنگجوی معارض جنایت بود که هویت اصلی اش مثل یک راز پوشیده بود. کین نسخه رادیویی این شخصیت را دوست داشت که یک ثروتمند خوش تیپ بود بنام لامونت کرانستون (Lamont Cranston) بود با قدرت های هیپنوتیزمی و می توانست برای جلوگیری از تشخیص هویت اصلی خودش ذهن مردم را دستکاری کند.
