۹ دی سی یک میلیون
در یکی از بزرگترین نمونه های موجود در تاریخ کراس اورهای ابرقهرمانی، شاهد مینی سری هایی هستیم که توسط گرنت موریسون نوشته شده بود و وال سیمیکس طراحی آن را به عهده داشت. علاوه بر این موریسون مسئولیت هماهنگی طرح های داستان های تکی دیگری را هم که به مجموعه وصل می شدند، بر عهده داشت! مفهوم “دی سی میلیون” از آنجایی مطرح شد که لیگ عدالتی از قرن ۸۵۳ با لیگ عدالت اصلی ملاقات کردند. در آن سالها قرار بود در صورت تداوم چاپ “اکشن کامیکس” به شماره ۱۰۰۰۰۰۰ برسد.
سوپرمن پرایم قرار بود بعد از قرن ها برای اولین بار خودی نشان دهد و لژیون عدالت می خواست سیستم الهام بخش خود لیگ عدالت شاهد آن باشد. بنابراین آنها آمده بودند تا لیگ عدالت را به آینده ببرند و آنها به جای لیگ عدالت در گذشته بمانند و ناظر امور باشند. ولی در این بین نقشه ای شیطانی هم در جریان بود. وندال سویج (که در زمان حال و آینده زنده بود) و خورشید یاغی بنام سولاریس در زمان حال و آینده موجب بروز مشکلاتی شده بودند. کمیک های تک شماره یا قهرمان های مختلف آینده را نشان می دادند یا ماجراهای اعضای لیگ مدرن در برخورد با آینده.
۸ مرگ سوپرمن
در سال ۱۹۹۲ نویسندگان عناوین مختلف سوپرمن (دان یورگنز، لوییس سیمونسون، جری اوردوی و راگر استرن) در پاسخ به ناتوانی خود در خطق داستان اصلی خود (که قرار بود در آن لوییس لین و کلارک کنت ازدواج کنند) که بخاطر پیچیدگی های موجود در داستان آتی خود “لوییس و کلارک: ماجراهای جدید سوپرمن” پیش آمده بود، سعی کردند تا این قهرمان آبی پوش را بکشند. روش آنها برای این کار خلق شخصیتی جدید بود. شخصیتی که تقریباً فاقد قدرت تفکر بود و تنها هدفش نابود کردن همه چیز بود. این شخصیت دومز دی (Doomsday) نام داشت و نابودی های زیادی را قبل از رسیدن به متروپلیس از خود به جا گذاشته بود.
لیگ عدالت از عهده او برنیامده بود و تنها سد باقی مانده سوپرمن بود. هنرمندان این داستان (دن یورگنز، داگ بوگدانوف، تام گرومت، جکسون گوایس، دنیس یانکه داگ هیزلوود و دنیس رودیر) برای پیشبرد داستان از پنل های خیلی بزرگ استفاده کردند. پس از چهار پنل در هر صفحه به سه پنل در صفحه و دو پنل رسیدند و در نهایت در آخرین شماره و در صحنه های پرداخت مرگ سوپرمن صفحه ها تک پنلی شدند.
۷ سقوط شوالیه
پس از موفقیت کمیک مرگ سوپرمن، دی سی کامیکس تصمیم گرفت تا رویدادی مشابه برای بتمن طراحی کند که از دل داستان هایی بیرون می آمد که یک سال پیش آغاز شده بود. در “بتمن: شمشیر آزرائیل” ما با مرد جوانی بنام جین پاول ولی روبرو می شویم که شستشوی مغزی داده شده بود تا به آدمکشی بنام آزرائیل تبدیل شود. او از بند انسان های شروری که آموزشش می دادند گریخت و تحت نظر بتمن و رابین به عنوان قهرمان آموزش می دید. در همان زمان، شرور جدیدی به گاتهام سیتی آمد که بین نام داشت. بین بدلیل ماده ای بنام ونوم که در رگهایش جریان داشت، هم از هوش سرشاری برخوردار بود و هم قدرت زیادی داشت.
بین تمامی شرور ها و دیوانه های مرکز روانی آرکهام را آزاد کرد و بتمن را مجبور کرد تا تمامی شرورهای شناخته شده را تعقیب و دستگیر کند. بین بعد از اینکه بتمن را حسابی خسته کرد اورا گیر انداخت و استخوان پشت او را شکست. جین پاول باید پا پیش می گذاشت و به جای بتمن خودی نشان می داد، اگرچه به جهت ذهنی هنوز آمادگی نداشت، ولی تبدیل شدن به بتمن چیزی را در او ایجاد کرد و باعث شد بین را شکست دهد و به نسخه ای تاریک تر از خود بتمن تبدیل شود.
