ثانوس به عنوان شخصیت منفی پیچیده ای که از سایه خود به عنوان یک شرور تک بعدی خارج شد و دنیای سینمایی مارول را تحت الشعاع خود قرار داد نزد مخاطبان جایگاهی ویژه داشته و دارد. در دنیای دی سی دارک ساید ( Darkseid) را همسان ثانوس می دانند. هر چه باشد برای خلق ثانوس از حکمران آخرالزمان الهام گرفته شده بود. البته همانطور که در سریال های انیمیشنی لیگ عدالت و Young Justice تا به حال شاهدش بودیم، این وندل سویج (Vandal Savage) است که دقیق ترین رقیب ثانوس در دی سی می تواند لقب بگیرد نه دارک ساید. او شایسته جایگاهی بهتر بر روی پرده نقره ای است.
ثانوس توانسته ویژگی های مناسب بسیاری از جمله اصول اخلاقی پیچیده خود را به جهانیان عرضه کند. عملی که او با جمع کردن سنگ های بینهایت و از بین بردن نیمی از جمعیت کره زمین برای بازگرداندن تعادل به آن انجام داد محصول فلسفه ای به هم ریخته است که برای او معنی دار است. او تحت تأثیر نفرت و بدذاتی صرف این کارها را انجام نمی دهد. نیروی محرک او برداشت افراطی از عدالت و حفاظت از جهان هستی است.
اینها نکته هایی هستند که در داستان ها یک شرور کامل را می سازند: شخصیتی که دارای رفتارهای شرافتمندانه ای هستند که می توانند که نتیجه ای فاجعه بار بدنبال داشته باشند چون خطاهایی که آنها مرتکب می شوند، می توانند موجب بروز اتفاقاتی غیرقابل جبران شوند. پلید بودن به تنهایی کافی نیست بلکه عمق شخصیت منفی داستان و ابعاد انسانی اوست که موجب جذابیت می شود. مارول در زمینه پرداخت شخصیت ثانوس کار بزرگی کرد.
متأسفانه دارک ساید خیلی کم این قابلیت ها و عمق را از خود بروز داده است. او تنها تجسمی از پلیدی غالب است که این مسئله را مو به مو به اجرا می گذارد. شاید دادن ابعاد انسانی به این شخصیت با هسته اصلی آن در تضاد باشد. دارک ساید طراحی غیرانسانی دارد هم به جهت انگیزه هم به جهت روش کار.
