اسطوره ققنوس سیاه یک داستان عاشقانه است
در اولین نگاه شاید کمی عجیب باشد که داستان “ققنوس سیاه” را داستانی عاشقانه در نظر بگیریم. این داستان در مورد میزان علاقه جین گری به هم تیمی های خود است و عشق متقابل آنها نسبت به او. این میزان علاقه جین به آنها و عشق هم تیمی های جین نسبت به اوست که ققنوس را تشنه تر کرده است. پس تصافی نیست وقتی در شماره هایی که دختر مارول برای اولین بار با ققنوس روبرو می شود تحت عنوان “عشق عظیم تر ایکس من نمی شناسد…” نامگذاری شده اند.
در کمیک های کلاسیک ایکس من ها شماره ۸ جین گری جان خود را به خطر می اندازد تا ایکس من ها را نجات دهد. در این مقطع او برای نجات ایکس من ها سوار بر یک سفینه از یک انفجار خورشیدی رد می شود که منجر به سوخته شدن کامل او می شود. در نتیجه ققنوس به عنوان موجودیتی فرازمینی که تجربه عشق برای او تازگی دارد، مجذوب این حس غریب می شود که باعث شده است تا موجودی برای نجات همنوعان خود، خود را فدا کند. عاشق شدن مشخصه انسانیت است و هیچکس مانند جین گری این را به نمایش نمی گذارد.
رابطه عاشقانه اسکات و چین هم جزء جدایی ناپذیر “داستان ققنوس” و “داستان ققنوس سیاه” است. این اسکات است که در سفینه و در زمان سوخته شدن در ذهن جین نقش بسته است و این اسکات است که بارها و بارها به سمت او باز می گردد تا عشق خود را به اشکال مختلف به او ابراز کند. وقتی ققنوس به کره زمین اعلام جنگ می کند، این اسکات است که در برابر او می ایستد و خوب می داند که ققنوس از او نخواهد گذشت. اسکات خطاب به او می گوید: تو خود عشقی. و این جمله جین را وادار به عقب نشینی می کند.
در آخرین مقاومت فیلم کلاً این مسئله را نادیده می گیرد و در آن جین اسکات را می کشد. چیزی که در داستان ها هرگز نمی توان شاهدش بود. در هر دو فیلم “آخرین مقاومت” و “ققنوس سیاه” در تصویر کردن ارتباط های عاطفی موجود بین جین گری و دیگر شخصیت های ایکس من اشکالاتی فاحش اتفاق افتاده و این محوریت کلاً فراموش شده است. ارزش وجودی هم تیمی ها در نظر جین گری کلاً به فراموشی سپرده شده است.در فیلم ها به ما گفته می شود که جین گری عاشق هم تیمی های خودش هست ولی این نشان داده نمی شود یا مخاطبان آن را حس نمی کنند. اختصاص یک آرک به یک شخصیت و نپرداختن شایسته به آن هم از جمله مواردی است که در همین راستا قرار می گیرد یعنی تضعیف یک شخصیت قوی در داستان های کمیک.
